Simulatzen nola funtzionatzen duen grabitateak
Grabitatea da, seguruenez, indarrik ezagunena. Grabitateaz pentsatzen dugunean, burura datorkigu zelan Newtoni sagarra jausi zitzaion buru gainera. Isaac Newtonek “grabitazio unibertsalaren legea” formulatu zuen. Lege horren arabera, nola Lurrak erakartzen duen sagarra, hala erakartzen du sagarrak Lurra ere. Masa duen edozein objektuk grabitate-indarra eragiten du gainerako objektu guztietan. Baina Lurrak halako masa handia du, non gainditzen baititu gainerako objektu guztiek planetan dituzten grabitate-interakzioak. Hori dela eta, sentitzen dugu grabitateak Lurrerantz eramaten gaituela, baina ez dugu igartzen beste objektu batzuek erakartzen gaituztela, zeren haien masa Lur planeta baino askoz txikiagoa da. Interakzio horietan, masa, distantzia eta tamaina dira gehien eragiten duten faktoreak.
Erlatibitatearen teorian, Einstein haratago doa, eta dio grabitate-indarra geometriaren efektua baino ez dela. Lurraren masak gure inguruneko espazioa-denbora deformatzen du, halako moldez non espazioak berak lurrerantz bultzatzen baikaitu. Zaila, ezta?